بسم الله
سلام علیکم
اهم اهم، اوه اوه چقدر اینجا خاک نشسته!
1- امام صادق (ع) از امیر المؤمنین (ع) نقل فرموده است: شما اوّل بر اهل کتاب سلام نکنید، و اگر آنان بر شما سلام کنند بگویید:
«و علیکم»
2- امام صادق (ع) فرمود: در پاسخ سلام یهودى و نصرانى مىگویى، سلام.
3- امام جعفر صادق (ع) مىفرماید: هر گاه یهودى یا مسیحى یا مشرک بر تو سلام کند بگو «علیک»
4- امام محمّد باقر (ع) فرمود: مردى یهودى بر پیامبر (ص) وارد شد و عایشه آنجا بود، یهودى گفت «السّام علیکم» (که معنایش «مرگ بر تو» است).
پیامبر (ص) فرمود:
«علیکم» ، یهودى دیگرى وارد شد و مانند اوّلى سلام کرد، حضرت همان پاسخ را به او دادند، یهودى سوّم وارد شد و مانند دو نفر اوّل سلام کرد، پیامبر همان جواب را به او دادند، عایشه خشمگین شد و گفت: مرگ و غضب و لعنت بر شما باد اى گروه یهود، اى برادران میمونها و خوکها، رسول خدا (ص) به عایشه فرمود: اگر فحش به صورتى مجسّم مىشد بد صورتى داشت، نرمش و مدارا بر هیچ چیز نهاده نشده جز این که آن را آراسته، و از هیچ چیز برداشته نشده مگر این که آن را زشت کرده است، عایشه گفت: اى رسول خدا مگر سخن آنها را نشنیدى که گفتند «السّام علیکم» (یعنى مرگ بر شما). پیامبر فرمود: چرا شنیدم، آیا تو نشنیدى پاسخى را که به آنها دادم، گفتم
«علیکم» (یعنى مرگ بر خودتان).
سپس پیامبر فرمود: هر گاه مسلمانى بر شما سلام کند بگویید:
«سلام علیکم» . و اگر کافرى سلام کند، بگویید:
«علیک»
5- امام جعفر صادق (ع) فرمود: شخصى یهودى به نزد پیامبر (ص) آمد و گفت:
«السّام علیکم» ، پیامبر (ص) فرمود «علیک» یاران پیامبر گفتند: او گفت مرگ بر تو، پیامبر (ص) فرمودند: همچنان پاسخ دادم.
پ.ن.1. وقتی حتی در سلام کردن با یهود و نصاری باید انقدر دقت کرد و در واقع بیش از ضرورت نباید باهاشون هم کلام بشیم دیگه ببینید مذاکره باهاشون چقدر باید دقیق و ریز و زیرکانه باشه.
پ.ن.2. ما که به آمریکا اعتماد نداریم اما این روزها همه شادن شما چطور؟ :)
پ.ن.3. منبع احادیث هم کتاب وسائل الشیعه است.
یاعلی
این حدیث در باب «معنى قول النبی ص من بشرنی بخروج آذار فله الجنة» از کتاب معانی الاخبار (النص / 204) و همچنین کتاب علل الشرایع مرحوم شیخ صدوق (ج 1 / ص 175) و در روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه اثر مرحوم محمد تقی مجلسی (ج 13 / ص 3) و با سلسلهی سند ذیل بیان شده:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ الشَّیْبَانِیُّ وَ أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ وَ الْحُسَیْنُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِشَامٍ الْمُؤَدِّبُ وَ عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الوَرَّاقُ وَ عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ الدَّقَّاقُ قَالُوا حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بْنُ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا الْقَطَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا بَکْرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَبِیبٍ قَالَ حَدَّثَنَا تَمِیمُ بْنُ بُهْلُولٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْعَبْدِیِّ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُبَیْرٍ
سلسله سند به صحابی بزرگوار، عبدالله بن عباس منتهی میشود که ایشان اصل واقعه را اینگونه توصیف میکند:
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ کَانَ النَّبِیُّ ص ذَاتَ یَوْمٍ فِی مَسْجِدِ قُبَا وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ،
از ابن عباس نقل شده که گفت: روزی پیامبر (ص) به همراه تعدادی از اصحابشان در مسجد قبا نشسته بودند،
فَقَالَ أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ عَلَیْکُمُ السَّاعَةَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ،
رسول خدا (ص) فرمود: اولین کسی که الان بر شما وارد میشود، مردی از اهالی بهشت است،
فَلَمَّا سَمِعُوا ذَلِکَ قَامَ نَفَرٌ مِنْهُمْ فَخَرَجُوا وَ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ یُحِبُّ أَنْ یَعُودَ لِیَکُونَ أَوَّلَ دَاخِلٍ فَیَسْتَوْجِبَ الْجَنَّةَ،
برخی از اصحاب تا این سخن را شنیدند، برخاسته و از مسجد خارج شدند، تا دوباره وارد شده و اولین کسی باشند که بهشت بر او واجب میشود،
فَعَلِمَ النَّبِیُّ ص ذَلِکَ مِنْهُمْ فَقَالَ لِمَنْ بَقِیَ عِنْدَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ: إِنَّهُ سَیَدْخُلُ عَلَیْکُمْ جَمَاعَةٌ یَسْتَبِقُونَ. فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ،
پیامبر (ص) متوجه شده، و به بقیه اصحاب که نزد ایشان بودند، فرمودند: اکنون جماعتی در حال سبقت گرفتن از یکدیگر، بر شما وارد میشوند، (ولی از میان آنها) کسی که پایان یافتن ماه آذار (نام یکی از ماههای رومی معادل ماه خرداد و در آن زمان معادل ماه صفر) را بر من بشارت بدهد، اهل بهشت است،
فَعَادَ الْقَوْمُ وَ دَخَلُوا وَ مَعَهُمْ أَبُو ذَرٍّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ،
آن جماعت برگشتند و وارد شدند و ابوذر رضی الله عنه نیز همراهشان بود،
فَقَالَ لَهُمْ فِی أَیِّ شَهْرٍ نَحْنُ مِنَ الشُّهُورِ الرُّومِیَّةِ؟
پیامبر به آنها فرمود: ما در کدامیک از ماههای رومی هستیم؟
فَقَالَ أَبُو ذَرٍّ قَدْ خَرَجَ آذَارُ یَا رَسُولَ اللَّهِ.
ابوذر گفت: یا رسول الله! ماه آذار به پایان رسیده است.
فَقَالَ ص قَدْ عَلِمْتُ ذَلِکَ یَا أَبَا ذَرٍّ وَ لَکِنِّی أَحْبَبْتُ أَنْ یَعْلَمَ قُومِی أَنَّکَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ کَیْفَ لَا یَکُونُ ذَلِکَ وَ أَنْتَ الْمَطْرُودُ عَنْ حَرَمِی بَعْدِی لِمَحَبَّتِکَ لِأَهْلِ بَیْتِی فَتَعِیشُ وَحْدَکَ وَ تَمُوتُ وَحْدَکَ وَ یَسْعَدُ بِکَ قَوْمٌ یَتَوَلَّوْنَ تَجْهِیزَکَ وَ دَفْنَکَ أُولَئِکَ رُفَقَائِی فِی الْجَنَّةِ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُون
پیامبر فرمود: ای اباذر! من این مسأله را میدانستم ولی دوست داشتم قوم من بدانند که تو مردی از اهالی بهشتی، و چطور اینگونه نباشد، در حالی که تو بعد از من به دلیل محبتت به اهل بیتم، از حرم من طرد (تبعید) میشوی، تنها زندگی میکنی و تنها میمیری، و قومی که امر کفن و دفن تو را انجام میدهند، به واسطهی تو خوشبخت میشوند، آنها دوستان من در بهشتی هستند که به پرهیزکاران وعده داده شده است.
تذکر فوق برای بیان این مسأله است که در بین کتب حدیث، تنها روایتی که اشاره به پایان یافتن ماه صفر و آغاز ربیع داشته باشد، همین روایت است؛ بنابراین لازم است جامعهی مؤمنین، در عین توجه به مناسبتهای دینی از ترویج باورهای غلط و وارونه از دین اجتناب کرده و با آغاز ماه ربیع الاول، یادآور بزرگواری، زندگی و منش حضرت اباذر به عنوان یار باوفای امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام و یکی از صحابهی پیامبر صلی الله علیه و آله باشند که به مقام اهل بیتی ایشان نائل شد. («یا أباذرّ، إنّک منّا أهل البیت» أمالی مرحوم شیخ طوسی / النص / ص 525).
منبع: http://www.rajanews.com/detail.asp?id=114695بسم الله
سلام
امروز میخوام دلیل اینکه بالای وبلاگ صلوات نوشتم رو براتون بگم:
منبع : فضیلت صلوات- ص 14 ، داستان های صلوات ص14
بقیه احادیث را اینجا بخوانید.